- кӯк
- I[کوک]кит. гиёҳест хобовар, коҳуII[کوک]кит., мус. мувофиқ намудани овозҳо дар мусиқӣ, ҳамоҳангӣ; ҷӯрIII[کوک]бахяи калон-калони муваққат, ки дӯзандагон бо даст дар рӯи либосҳо мезананд; дӯхти муваққатӣ; хомдӯз, хомдӯзӣ; кӯк задан (кардан) муваққатӣ бахя зада калонкалон дӯхтани ягон ҷои либос; кӯки чашмони касе канда шудан хеле интизорӣ кашидан, сахт чашм ба роҳ будани касе
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.